گروه ادبیمتن

(عدم وجود وعده های خوراک فرهنگی= تقلیل فکری(فصل دوم))

تنها اعتیادپرفایده ازمنظر اقا…

متاسفانه کتاب خوانی,جزدربین یک عده ازاهل علم واهل تحصیل وکسانی که به طورقهری باکتاب سروکاردارند,یک کاررایج وروزمره به حساب نمی اید:درحالی که کتاب خوانی باید مثل خوردن وخوابیدن وسایرکارهای روزانه,درزندگی مردم وارد بشود…

کتاب نباید به یک عده ازافراد جامعه ی ما مخصوص بماند,کمااینکه درگذشته اینطوربوده است که یک عده کتابخوان واهل کتاب واهل مراجعه به کتاب بوده اند, اکثریت هم دورازکتاب وفارغ ازهم کتاب,این درست نیست وباید اصلاح شود.

بنده جوانان بسیاری را دیده ام,حالا افراد مسن که جای خود دارند,که حتی مطالعه ی کتاب رمان راهم میل ندارند!

کتاب رمان راچند صفحه ای می خوانند ومی گویند حوصله نداریم,درحالی که حاضرند بیست دقیقه یانیم ساعت بنشینند وتبلیغات تلویزیون را که قبل از شروع فیلم سینمایی پخش میشود,تماشاکنند…

اعتیادبه کتاب مقوله ای است که بایدزمینه سازی ان را درمعابر ومکانهای عمومی وبعد درسطح جامعه زمینه سازی کنیم,چراکه کشورماازپرچمداران تمدن فرهنگی است…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن