موضوع جلسه: دیدن باطن اعمال
معرفت یعنی شباهت پیدا کردن؛ شهداء شباهت پیدا کردند تا به شهادت رسیدند.
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ ﴿ذاریات/۵۶﴾
من جن ها و انسانها را جز برای پرستش خود نیافریده ام.
*انسان خلق شده است برای دیدن./ هدف از آفرینش ما این بوده است، یعنی با نور زندگی کنیم./ و این همان شبیه شدن است.
*دیدن با دانستن دو نکته ی متفاوت است/
ما می دانیم خدایی هست؛ پس چرا گناه می کنیم؟ چون خداوند را نمی بینیم.(عالم(
اما عارف، هم وجود خداوند را میداند و هم میبیند؛ آنچه عالم نمی بیند.
حضرت علی (ع): من خدایی را که نبینم؛ نمی پرستم.
دانستن مقدمه ایی است؛ برای دیدن.
اگر بخواهیم کمی علمی این موضوع را بیان کنیم؛ علم پدر است؛ عمل مادر است؛ نتیجه آن معرفت میشود؛
شاگر آیت ا… حسن زاده میفرماید” قرار است ما بیبینیم؛ اصلا آمده ایم برای دیدن؛ تعجب آن زمان است که؛ بگوییم نمی بینیم.(منظور از دیدن، کنار رفتن پرده های حقیقت هستی است.(
شهداء ظاهر و باطن گناه را میدیدند؛ برای همین در جمع آنها غیبت و دروغ جایی نداشت.
برای اینکه به امام زمان(عج) نزدیک شویم؛ باید همانند ایشان شویم(معرفت)/ و ایشان از جنس نور هستند؛ پس باید نورانی شویم.(نور، نور را پیدا میکند.(